Άνοιξη - Καθαρίζουμε αυτές τις μικρές παχυντικές συνήθειες

Η άνοιξη είναι παντού στον αέρα και το μεγάλο ερώτημα επίσης: Τι θα φορέσω; Οι φούστες γίνονται πιο κοντές και τα τοπάκια πιο κοντά. Τα χέρια και τα πόδια θα είναι και πάλι στην πρώτη γραμμή με το πιο σημαντικό ερώτημα να είναι: Πώς θα με βλέπουν;

Ο χειμώνας ήταν καλός μαζί μας, με τα fleece και τους ψηλούς λαιμούς στις μπλούζες και τα φαρδιά χειμωνιάτικα παλτά, πολύ συγχωρητικά, έκρυβαν πλήθος αμαρτιών. Αλλά αυτά δεν υπάρχουν πια και χρειάζεται να κοιτάξουμε την γραμμή μας. Να ακολουθήσουμε εκείνο το αυστηρό πρόγραμμα διατροφής, να κόψουμε να λίπη και τις ζάχαρες, να φάμε όλα τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά μας και να επανέλθουμε στο βάρος που είχαμε έφηβοι, ανθίζοντας ξανά σαν τα τριαντάφυλλα της άνοιξης. Σωστά;


Τα καλά νέα είναι ότι έχουμε στην διάθεση μας μερικούς μήνες ακόμα, μέχρι να έρθει το καλοκαίρι και όχι, δεν θα κάτσουμε να κλάψουμε. Όπως οι νύχτες γίνονται ελαφρύτερες, όσο ζεσταίνει ο καιρός, έτσι κι εμείς. Ελαφρύτερες! Είναι αυτό το όνειρό μας, η επιθυμία μας, η πρόθεσή μας;

Για να γίνει όμως αυτό πραγματικότητα, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε είναι να σπάσουμε τις συνήθειες - αυτές τις παλιές συνήθειες μιας ζωής, οι οποίες ίσως μας παχαίνουν. Μπορεί να είμαστε από εκείνες που συνηθίζουν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, να κάνουν το ανοιξιάτικο ξεσήκωμα. Να καθαρίζουμε το σπίτι, τα ντουλάπια, το αυτοκίνητο, τον κήπο. Τι γίνεται όμως με το σώμα και το μυαλό μας; Είναι αναζωογονητικό όλο αυτό, αλλά αυτή είναι η εποχή να καθίσουμε να σκεφτούμε, να καθαρίσουμε κάτι άλλο.

Ποιες είναι τελικά αυτές οι μικρές παχυντικές συνήθειες; 

Είναι εκείνες οι βολικές, μικρές συνήθειες που είχαμε χρόνια, αυτές που μας παρηγορούσαν τους σκοτεινούς χειμωνιάτικους μήνες! Όλοι τις έχουμε. Αλλά τώρα θα ξεκαθαρίσουμε ποιες από αυτές δεν μας βοηθάνε να υλοποιήσουμε το όνειρο μας να γίνουμε ελαφρύτερες, όπως οι ανοιξιάτικες νύχτες.

Οι συνήθειες είναι μέσα στην φύση μας, στο DNA μας και μπορεί σε κάποιο βαθμό και υπό προϋποθέσεις να είναι χρήσιμες, επειδή διευκολύνουν τη ζωή μας. Η ρουτίνα μπορεί να μας δώσει πολύτιμη σταθερότητα και ακόμη και μια αίσθηση ασφάλειας. Αν κάνουμε κάτι μια φορά και είχε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, είναι πιθανό να το κάνουμε ξανά. Εάν κάνουμε κάτι 10 φορές, θα το κάνουμε πιθανώς άλλες 100 φορές. Είναι η προσκόλληση σε μια ρουτίνα που μας κάνει να πηγαίνουμε κάθε μέρα τα παιδιά στο σχολείο, να κάνουμε ψώνια ή να ετοιμάζουμε το τραπέζι για φαγητό.

Όλα αυτά είναι από καλά έως πολύ καλά, υπό την προϋπόθεση ότι οι συνήθειες για τις οποίες μιλάμε δεν είναι παχυντικές. Οι συνήθειες να ξέρετε, ενισχύονται όσο τις κρατάμε. Τα καλά νέα είναι ότι μπορούν να αντικατασταθούν από συνήθειες που είναι πιο χρήσιμες για το αδυνάτισμα μας και αυτές οι "λεπτές" συνήθειες μπορούν με την σειρά τους να γίνουν εξίσου δυνατές με τις λιχουδιές που καταναλώναμε κάποτε!

Αυτή λοιπόν είναι η κατάλληλη στιγμή για να σκεφτούμε και να γράψουμε τις δικές μας παχυντικές συνήθειες. Μπορεί αυτές για παράδειγμα να περιλαμβάνουν υπερβολικά μεγάλες μερίδες που θα μπορούσαν να ταΐσουν ένα στρατιωτικό καταυλισμό. Μπορεί να είναι η συνήθεια να ξεκινάμε την μέρα χωρίς πρωινό ή ακόμα να βάζουμε το πακέτο με τα μπισκότα choco-something στο καλάθι του σούπερ-μάρκετ ... καθαρά από συνήθεια. Αλλά αν είστε όπως οι περισσότεροι από μας, η νούμερο ένα χειρότερη παχυντική συνήθεια σας, θα είναι το τσιμπολόγημα.

Πείτε!  Τσιμπολογάμε;

Όταν προσπαθούμε να χάσουμε το περιττό βάρος, το τσιμπολόγημα είναι μια κορυφαία συνήθεια που πρέπει οπωσδήποτε να σπάσουμε. Όλα αυτά τα μικροπράγματα, που καταναλώνουμε στην διάρκεια της μέρας, αθροίζονται στο τέλος, σε επιπλέον βάρος και επιπλέον εκατοστά. Όλοι το κάνουμε, αλλά είμαστε επίσης όλοι σίγουροι ότι δεν το κάνουμε. Τρώμε τα περισσεύματα από το πιάτο των παιδιών, τσιμπολογάμε στην δουλειά, κλέβουμε από το σνακ των παιδιών το απόγευμα, δοκιμάζουμε το φαγητό, όταν μαγειρεύουμε, σηκωνόμαστε την νύχτα και ψαχουλεύουμε το ψυγείο. Στην ουσία, αν το καλοσκεφτούμε, τσιμπολογάμε τον δρόμο μας προς ένα βαρύτερο σώμα, παρά προς ένα λεπτό, καλλίγραμμο, υγιές σώμα.

Το πρώτο βήμα λοιπόν για να σταματήσουμε το τσιμπολόγημα, είναι να το παραδεχτούμε! Και ο μόνος τρόπος για να μάθουμε πόσο πραγματικά τρώτε τσιμπολογώντας, είναι να καταγράφουμε όλα όσα τρώμε μέσα στη μέρα. Χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Γράφουμε τα πάντα - κάθε μικρό πράγμα. Αυτή είναι μια μεγάλη άσκηση για να μάθουμε τι ακριβώς εμποδίζει την απώλεια βάρους μας!

Το δεύτερο βήμα είναι να αποφασίσουμε να τρώμε ότι προβλέπει το εκάστοτε πλάνο που έχουμε υιοθετήσει και μας πάει. Δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη ... ή μάλλον στη συνήθεια.

Το τρίτο βήμα - ορίζουμε τους δικούς μας προσωπικούς διατροφικούς κανόνες. Παράδειγμα:
1. Θα φάμε μόνο ότι έχουμε προγραμματίσει.
2. Θα τρώμε μόνο στο τραπέζι. Όχι στα όρθια! Δεν παχαίνει λιγώτερο το "όρθιο".
3. Θα τρώμε όσο χρειαζόμαστε για να νιώθουμε καλά.
4. Δεν θα «καθαρίσουμε το τραπέζι» κι ότι έχει μείνει επάνω στο τέλος του γεύματος. Τα περισσεύματα στα πιάτα των παιδιών και στη μέση του τραπεζιού πηγαίνουν στον κάδο, στο ψυγείο ή στο πιατάκι του σκύλου. Οπουδήποτε, αλλά όχι στο στόμα μας.
5. Δεν θα αγοράσουμε σοκολάτες ή οτιδήποτε άλλο, όταν σταματάμε για βενζίνη, εφημερίδες, ψωμί. 
6. Φροντίζουμε το φαγητό μας να είναι καλομαγειρεμένο, νόστιμο, ενδιαφέρον, συναρπαστικό και διαφορετικό! Δεν κολλάμε στα ίδια γεύματα. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την πλήξη για να μας φανεί η σακούλα με τα τσιπς ακόμα πιο δελεαστική!

Η άνοιξη είναι στον αέρα. 

Αρπάζουμε τώρα λοιπόν την ευκαιρία για ελαφρύτερες νύχτες και τον ελαφρύτερο εαυτό μας. Κρατάμε αυστηρά το πλάνο μας, πηγαίνουμε στο γυμναστήριο, περπατάμε περισσότερο, σταματάμε το τσιμπολόγημα και σταματάμε να τρώμε περισσότερο από ότι χρειαζόμαστε πραγματικά! Έτσι, όταν έρθει το καλοκαίρι, δεν θα καθίσουμε να κλάψουμε με σταυρωμένα τα χέρια, αφήνοντας την συνήθεια να καθορίζει το σώμα μας.